“Het is beter voor mij en mijn man dat we hulp van Vivent hebben”

Donderdag 22 november 2018

Terugkijkend beseft Annie Schuurmans (72) dat ze al langer ziek was, maar pas rond haar veertigste ontdekten artsen wat er met haar aan de hand was. Annie vertelt wat de diagnose MS met haar deed en hoe ze er, samen met haar man Frans (76) en de medewerkers van Vivent, het beste van maakt.

“Frans en ik ontmoetten elkaar in 1960 bij mij thuis in Udenhout. Hij bleef maar terugkomen”, blikt Annie terug. “Dat vond ik niet erg. Omdat mijn moeder was overleden, runde ik het huishouden voor mijn vader. Je mocht in die tijd nog niet samenwonen, daarom zijn we eerder getrouwd dan we hadden gepland. Frans kwam bij ons inwonen. Niet ideaal, maar we hebben ons aan de situatie aangepast.”

Diagnose MS

“Nu besef ik dat ik aan het begin van onze relatie al ziek was”, vertelt Annie. “Als we ‘onder de arm’ (gearmd, red.) liepen, zakte ik soms ineens door mijn benen. Dat snapte niemand. De ene keer had ik een half lam gezicht, dan weer geen gevoel in mijn arm. ‘Zenuwen’, werd er gezegd. Ik kreeg allerlei onderzoeken, maar de artsen konden niets vinden. Pas op mijn veertigste, toen ik in het ziekenhuis in Utrecht een MRI kreeg, kon er een diagnose worden gesteld. Iemand die ik kende, had MS. Zijn situatie was een schrikbeeld voor mij. Ik dacht dat het bij mij niet zo’n vaart zou lopen, omdat ik soms maanden geen last had en hoopte dat het met medicijnen wel over zou gaan. Die hoop vervloog toen een arts me uitlegde dat mijn situatie steeds erger zou worden en ik steeds minder zou kunnen doen.”

Hard achteruit

“Tussen mijn veertigste en vijftigste ging het redelijk goed. Daarna ging ik hard achteruit. Ik herinner me dat ik een keer ging fietsen. Het was te veel voor mij. Ik heb me voor ons huis van mijn fiets op het gras laten vallen, dan deed het niet zo’n zeer. Sinds 1989 heb ik huishoudelijke hulp. Ik ben vaak kwaad op mezelf geweest, omdat ik dingen niet meer kon. Je voelt je een klein kind, omdat je niets kunt en dat is zo rot. Met de hulp van mijn man Frans en mijn zus hebben we het lang gered.”

Hulp nodig

“Toen de bloeddruk van Frans de pan uitrees, wist ik dat ik een keuze moest maken. Dat was moeilijk, want je moet wéér iets uit handen geven. Maar het is voor ons allebei beter. Elke ochtend komt er iemand van Vivent om me te helpen met wassen en aankleden. Al die meiden hebben altijd goede zin en we lachen veel. Je gaat toch niet mopperen tegen mensen die jou komen helpen? Wat ik ook fijn vind, is dat ze flexibel zijn. Ze gaan nooit de deur uit als ik nog hulp nodig heb. Ik vind de hulp van Vivent echt een aanrader. Hun zorg is perfect.”

Volg ons op