“Ik zou ze niet willen missen, nog voor geen prijs”

Maandag 8 oktober 2018

“Sinds 1953 woon ik al op de Hondsklauw, toen deze huizen gebouwd werden. In 1961 ben ik zelf getrouwd. Eerst woonde ik hier samen met mijn zus bij onze ouders toen onze broer de boerderij overnam. Hier wil ik ook de rest van mijn leven blijven wonen”, vertelt Til Fleuren. “Vroeger heb ik ook voor mijn ouders gezorgd. Ik ben daarvoor zelfs weer thuis gaan wonen. Mijn moeder zei dat ze het fijn vond, als zij maar mocht blijven koken. Nu zorgt Herma voor mij en ik krijg ook veel hulp van andere buren. Door deze mooie samenwerking kan ik er toch iets moois van maken.”

“Van de 7 broers en zussen ben ik nu nog maar alleen over. Ik vind het lastig dat ik bij hen niet meer mijn verhaal kwijt kan. Maar gelukkig kan ik tegen Herma ook alles vertellen, ook in vertrouwen; dat is heel belangrijk. En op zaterdagmiddag om vier uur staat bij mij altijd het bier klaar voor mijn zoon, dochter en de buurmannen. Fijn samen zijn, want het gesprek is nog belangrijker dan de fysieke hulp.”

“Om alle bewoners uit de buurt te bedanken voor hun hulp en steun organiseer ik een Bokbieravond voor iedereen. Iedere keer bij iemand anders, want ik kan zelf niet meer als gastvrouw optreden, maar ik regel wel de drank. Mijn man werkte altijd bij Heineken, dus daar kan ik het bier nog bestellen. Zo kan ik iets terug doen. Het blijft namelijk altijd een samenwerking. Je krijgt terug wat je zelf geeft!”

“Iedereen heeft namelijk een pauze nodig. Of de dames van Vivent nu om 8 uur of 12 uur komen, ik weet dat zij hun best doen. Ze vragen ook altijd netjes of ze nog iets anders voor me kunnen doen voordat ze weg gaan. Dan ga je niet zeuren omdat ze niet iedere dag om precies 8 uur aan je deur staan.”

“Ik geniet altijd als mijn zoon en schoondochter Ton en Annelies, en de kleinzonen Mike en Jim en mijn dochter Maartje langs komen. Of als ze echte omasoep komen eten op zondag. Voor mij is het belangrijk dat de kinderen komen als ze kunnen. Een aantal keren per jaar komt ook mijn neef Mari nog bij mij logeren, al 22 jaar. Hij is hoffotograaf bij de Dorsvlegels, dus vaak hier te vinden. Mijn andere neef Mart komt nog iedere maand lekkere haring brengen. Het is heerlijk als zij even bij tante Til langskomen. Zo maken we er samen iets gezelligs van!”