“Ik weet uit ervaring wat een vrijwilliger kan betekenen”

Woensdag 25 augustus 2021

Na een hersenbloeding en een herseninfarct kampt Bernadette de Cock (60) met ernstige evenwichtsstoornissen. Het weerhoudt haar er niet van om vrijwilligerswerk te doen voor Vivent.

Het was 2004 toen het noodlot voor Bernadette toesloeg. Ze was op vakantie met haar man Bert toen ze getroffen werd door een hersenbloeding. “Bert moest naar huis, ik zou later naar Nederland terugkeren met de ambulance. Nou, dan lig je daar helemaal alleen in een Frans ziekenhuis. Ik kreeg toen gezelschap van een vrijwilligster die goed Engels en Duits sprak. Dat contact was zó waardevol voor me; daar merkte ik wat een vrijwilliger voor je kan betekenen.”

Vrijwilligerswerk

Terug in Nederland volgt een langdurige revalidatie. Bernadette moet stoppen met werken en ook autorijden lukt niet meer. “Verder ben ik er goed uit gekomen”, zegt ze. “Ik zocht wel vrij snel naar een andere invulling van mijn leven en ben leesmoeder geworden op basisschool Het Palet in ’s-Hertogenbosch. Vijf jaar geleden zijn we verhuisd naar een appartement tegenover Vivent Mariaoord in Rosmalen. Daar ben ik meteen op zoek gegaan naar vrijwilligerswerk. Ik moet wat te doen hebben, kom graag in contact met andere mensen.”

Klik

Op Vivent Mariaoord bezoekt ze jarenlang een keer per week een mevrouw, die net als Bernadette een herseninfarct had gehad en een teruggetrokken leven leidde. “Ik begreep haar, het klikte tussen ons. Zij bleef het liefst op haar kamer, want contact met meerdere mensen vond ze te druk. Toch kreeg ik haar mee naar het restaurant. Eerst vijf minuten, daarna tien minuten en op een gegeven moment zaten we daar gezellig een half uur aan de koffie. Te praten over vroeger, over haar familie. Of gewoon over ditjes en datjes. Tot haar dood in 2020 heb ik dat gedaan. Met veel plezier, want voor mij was het fijn om contacten buitenshuis te hebben en zij kikkerde er van op.”

De mens blijven zien

Na het overlijden van mevrouw Derks vindt de coördinator van Vivent een nieuwe klus voor Bernadette: op Kattenbosch, een afdeling voor jonge mensen met dementie. “Ik hielp mee bij het geven van eten aan de bewoners. Best confronterend, want het gaat om relatief jonge mensen. Maar ik heb jarenlang in de zorg gewerkt, dus het was mij niet vreemd.” Het werk geeft haar veel voldoening. “Omdat je de medewerkers van de afdeling een taak uit handen kunt nemen en bewoners kunt helpen bij iets wat ze niet meer zelfstandig kunnen. Je betekent iets! De kunst is om daarbij de mens te blijven zien achter de ziekte. Dat is heel belangrijk in dit werk.”

Warm bad

Door de uitbraak van corona is het vrijwilligerswerk voor Bernadette even gestopt. “Ik kan het risico niet lopen in verband met mijn eigen gezondheid”, legt ze uit. “Als ik bedlegerig zou worden, ga ik snel achteruit en dreigt de rolstoel. Maar als het straks weer kan, ga ik graag weer aan de slag. Het geeft me plezier. Bewoners zijn blij met je, net als de medewerkers die oprechte belangstelling hebben voor wat je doet. Vivent voelt echt als een warm bad.”