“Als mensen mij écht toelaten, kan ik mijn werk het beste doen”

Maandag 28 januari 2019

“Als ik binnenkom, ben ik voor mijn cliënten de belichaming van dementie. Ik sta symbool voor hun ziekte.” Casemanager Bart Lips begeleidt jonge mensen die de diagnose dementie krijgen in hun ziekteproces. “Vaak breng ik slecht nieuws, maar doordat ik cliënten tot steun kan zijn, is het dankbaar werk.”

“Als mensen onder de 65 jaar de diagnose dementie krijgen, spreken we van jonge mensen met dementie. Als casemanager help ik cliënten bij het verwerken van dit nieuws. Omdat er verschillende vormen van dementie zijn, leg ik vaak uit welke specifieke vorm de cliënt heeft. De ziekte kan zich bijvoorbeeld snel ontwikkelen en de cliënt kan te maken krijgen met gedrags- of geheugenproblemen.”

Veel impact

“Vertrouwen is in mijn werk heel belangrijk. Ik kom bij iemand in zijn veilige huis praten over iets dat heel heftig is en veel impact heeft op hem en zijn omgeving. Het is fijn als cliënten laten merken dat ze, ondanks al het verdriet en alle andere problemen die spelen, blij zijn me te zien. Mijn werk kan ik het beste doen als mensen mij écht toelaten, letterlijk en figuurlijk. Dan kan ik een arm om een schouder slaan, als dat nodig is en intieme dingen bespreken. Dat intensieve contact maakt mijn werk meteen ook moeilijk, want hoe langer je iemand kent, hoe zieker die persoon wordt. Dat raakt mij wel eens. Als dat gebeurt, laat ik dat gerust zien. Ik ben ook maar een mens. Indien nodig praat ik erover met een collega. Ik slaap er niet slechter door. Dat zou ik pas doen als ik het gevoel heb dat ik een cliënt tekort zou hebben gedaan.”

Euthanasie

“Mensen willen regie hebben over hun eigen leven. Bij jonge mensen met dementie speelt het euthanasievraagstuk steeds vaker. Hoe mooi is het, dat mensen tegen hun partner en kinderen zeggen hoeveel ze van hen houden en hoe fijn ze het vinden dat ze mogen overlijden. Als de euthanasie heeft plaatsgevonden, is er – ondanks het verdriet – meestal veel rust binnen het gezin. Familieleden zeggen me regelmatig dat ze trots zijn dat ze dat konden doen voor hun dierbare. Ik vind het fijn als ik mensen daarin de weg mag wijzen.”

Rust creëren

“Dementie heb je met het hele gezin”, legt Bart uit. “Voor de cliënt is het moeilijk, maar vlak de impact die het op het gezin heeft ook niet uit. Zij verliezen hun echtgenoot of ouder stukje bij beetje.” Bart vertelt over een gezin dat hij begeleidt: “Meneer is 56 en heeft Alzheimer. Zijn vrouw heeft MS. Samen hebben ze drie kinderen in de tienerleeftijd. Pasgeleden hadden we met het hele gezin een gesprek over de toekomst. Beide ouders moeten ooit opgenomen worden. We keken naar oplossingen, zoals Het Andere Wonen. Het was een emotioneel gesprek, maar wel één dat moest worden gevoerd. Het is fijn als we zo’n samenzijn afsluiten met de uitspraak van de kinderen dat ze blij zijn dat er duidelijkheid is. Toen ik wegging, omhelsden ze me nog net niet, maar dat is ook niet nodig. Ik krijg vleugels van dit soort momenten, omdat ik voelde dat er rust binnen het gezin was gekomen. Dan weet ik dat ik goed ben geweest en goed heb gedaan.”

Volg ons op