“Michaela is enorm vooruitgegaan”

Maandag 15 april 2024

25 oktober 2022. Die datum staat in het geheugen gegrift van Patrick van de Laar (50) uit Heesch. Het gebeurde ’s nachts. “Ik lag te slapen, toen ik ineens wakker werd van een harde bons. Mijn vrouw Michaela lag niet meer naast me, maar zat aan haar kant van het bed op de grond. Ze kon niet meer overeind komen en had een vreemde blik in haar ogen. Alle alarmbellen gingen af en ik heb direct 112 gebeld.

De ambulance brengt Michaela naar het Radboud Ziekenhuis in Nijmegen, waar de artsen constateren dat ze een herseninfarct heeft gehad. Er wordt direct met succes ingegrepen en haar toestand is stabiel, totdat het opnieuw mis gaat. Patrick: “Michaela kreeg die avond een hersenbloeding en was er heel slecht aan toe. Ik was echt bang ‘dat ik ze af moest geven’. Maar Michaela is een sterke vrouw, altijd al geweest. Ze doorstond de zware operatie die volgde en kwam op de intensive care terecht.”

Eindelijk weer naar huis
Er volgt een zware periode vol onzekerheid voor Patrick, Michaela en hun twee zonen Anthony (26) en Jonah (23). Na een verblijf in het Radboud Ziekenhuis en het Jeroen Bosch Ziekenhuis volgt een langdurige revalidatie. Pas zeven maanden na die noodlottige nacht van 25 oktober mag Michaela weer naar huis. Patrick: “Ze had wel de nodige beperkingen. Haar rechterarm was verlamd, haar rechterbeen was aangedaan; in huis liep ze met een stok en buiten zat ze in een elektrische rolstoel, ze had afasie en concentratieproblemen. Het toeval wil dat ik in die periode werd afgekeurd voor mijn werk, onder andere vanwege long covid. Heel vervelend natuurlijk, maar een geluk bij een ongeluk: ik kon er nu volledig voor haar zijn.”

Vivent Dagbehandeling
Op advies van de revalidatiekliniek waar Michaela lange tijd verbleef, besluiten ze gebruik te maken van de dagbehandeling NAH, van Vivent op Mariaoord. “Een gouden greep”, zegt Patrick. “Michaela ging daar drie dagen in de week naartoe en voelde zich er helemaal thuis. Ze werd heel goed opgenomen in de groep en werkte met fijne, kundige therapeuten.” Hij zag haar vooruitgaan. “Na een tijdje kon ze haar hand weer naar haar gezicht brengen en ook het lopen en praten gingen steeds beter. Voor mij was het ook fijn om op die dagen even tijd voor mezelf te hebben. Om even niet te zorgen. Dan kon ik bijvoorbeeld weer eens naar de sportschool gaan of vrienden bezoeken.”

Met liefde
“Goed nieuws dus”, zegt Patrick, “maar toch zijn we onlangs weer maanden terug in de tijd geworpen. Michaela kreeg namelijk opnieuw een herseninfarct. Dit keer zijn de artsen er echter wel in geslaagd om de oorzaak weg te nemen; dat geeft hoop. Michaela gaat inmiddels weer naar de dagbehandeling NAH van Vivent, want daar hebben we heel goede ervaringen mee. En verder proberen we te genieten van de momenten samen. We bezoeken de schouwburg om naar muziek te luisteren, gaan uit eten, doordeweeks dan is het niet zo druk, en we willen straks een paar weken op vakantie met de caravan. Samen met de jongens en de hulp van familie en goede vrienden slaan we ons er wel doorheen. Het zorgen is soms zwaar, je staat altijd aan, maar ik doe het met liefde!”