Ton op de fiets, dat was uniek!

Woensdag 2 oktober 2019

“Ton was de prater, hij had graag dit interview gegeven. Niet alles klopte maar hij kon het zo overtuigend brengen dat je hem meteen geloofde”, zegt mevrouw Huijbers. “Met een depressie werd Ton opgenomen, een scan in het ziekenhuis wees uit dat hij leed aan vasculaire dementie. Onze contactpersoon bij Reinier van Arkel is op zoek gegaan naar een dagopvang. Niet tussen de ouderen, want Ton was nog maar 66. Toen maakten we kennis met de dagbehandeling JMD bij Vivent”, vertelt mevrouw Huijbers verder.

Logische handelingen waren niet meer gewoon
“Binnen 14 dagen was de opvang voor 3 dagen geregeld voor Ton. Hij hoopte zelf om nog vooruit te gaan, maar helaas was dat niet meer het geval. De logische handelingen gingen snel achteruit en dat besefte hij zelf ook. Dat vond ik heel lastig om te zien.”

De kont tegen de krib
“In het begin schopte hij overal tegenaan, ‘de kont tegen de krib’. Maar uiteindelijk zag hij het nut wel in van bewegen en sporten. Toen ging hij wel mee met de wandeling, maar zorgde hij ervoor dat hij achteraan liep om daar mee te helpen. En zelfs één keer ging hij mee op de duofiets, dat was echt uniek.”

Tijd om bij te tanken
“Hij zat soms om 8 uur al klaar om naar Vivent te gaan. Die drie dagen waren voor mij om bij te tanken. Want de zorg kost best veel energie. Via Caren zorgt werd ik op de hoogte gehouden. Ik ben ook bij een bijeenkomst voor partners met dementie geweest. Daar heb ik lotgenoten ontmoet waarmee ik nu nog steeds contact heb. Als ik vragen had of ergens mee zat, mocht ik ook altijd de dames van de dagbehandeling bellen. Zo fijn om een luisterend oor te hebben van mensen die je begrijpen.”

Euthanasie, een taboe?
“Ton gooide het onderwerp euthanasie in de groep bij de dagbehandeling. Want dat is wat hij vanaf de diagnose heeft gezegd, dat wilde hij. Want wat als ik niet meer thuis kan wonen? We zijn overal geweest om te kijken maar nergens wilde hij wonen. Dus 5 mei vorig jaar ondertekende hij zijn wilsbeschikking”, vertelt mevrouw Huijbers sterk.

Moeilijk afscheid
Op 11 december 2018 hebben we gezamenlijk afscheid genomen bij Mariaoord. Vanuit alle kanten was het zwaar, maar iedereen begreep zijn keuze. Je bouwt toch een band op met elkaar en dan is afscheid nemen heel heftig. Op 19 december is hij rustig ingeslapen via euthanasie”.

Mooie herinneringen
“We hebben een zwaar jaar achter de rug. Maar iedereen binnen ons gezin stond achter zijn besluit. Het hele jaar hebben we met het gezin vele uitstapjes en weekendjes weg ondernomen. Zo hebben we herinneringen opgebouwd. Hij heeft alles zelf geregeld zoals hij zelf wilde. Heel mooi!”

Impact en begrip
“Tijdens zijn ziekte heeft Ton veel brieven geschreven over wat dementie met hem deed. Die hebben we voorgelezen tijdens de crematie. Daarmee heeft hij na zijn dood vele mensen geëmotioneerd. En door zijn uitleg enorm veel begrip bewerkstelligd bij deze mensen. Ik ben blij dat we het zo gedaan hebben”, geeft mevrouw Huijbers aan.