“Er kan nog heel veel wél!”

Donderdag 3 augustus 2023

Vijf jaar geleden kreeg Frans Mettes (83) een hartstilstand. Gelukkig was zijn vrouw Ans (76) in de buurt en waren de hulpdiensten snel ter plaatse. Frans werd gereanimeerd, maar hield er wel een blijvende hersenbeschadiging aan over. Na een lange revalidatie is hij gaan wonen in Vivent Mariaoord. Sprokkelbosch is speciaal ingericht voor mensen met niet aangeboren hersenletsel (NAH). Daar heeft hij het geweldig naar zijn zin. “En in de weekenden is hij gezellig bij mij thuis”, aldus Ans.

“Het is een zware tijd geweest”, vertelt Ans, “vol onzekerheid. Frans heeft na zijn hartstilstand twee maanden in het ziekenhuis gelegen, waarvan vijf weken op de intensive care. Daarna heeft hij bijna een jaar gewoond en gerevalideerd in Vivent Hof van Hintham. Hij moest alles weer leren: aankleden, lopen, praten. Dat is allemaal goed gekomen, maar hij had wel blijvende zorg nodig. Gelukkig kwam er toen een plaatsje vrij op Vivent Mariaoord. Heel fijn, want Mariaoord stond bovenaan ons verlanglijstje! Waarom? Vanwege het totale plaatje. Ik ben van tevoren wezen kijken en ik zag de ruimte, de prachtige omgeving en het mooie restaurant. Bovendien is het dichtbij ons huis, ook handig natuurlijk.”

Leven in het nu

Ans bezoekt haar man drie of vier keer per week. Dan gaan ze wandelen of met de duofiets eropuit. Naar de zorgboerderij aan de overkant van de straat om naar de dieren te kijken en boodschappen te doen in het winkeltje. Of bij slecht weer een spelletje doen. Ans: “We spelen vaak scrabble. Lacht: “En dan wint hij altijd, hoe ik mijn best ook doe.” Ook als Ans er niet is, vermaakt Frans zich goed. Hij vertelt: “Ik ben graag buiten en ga dan naar de vlindertuin, het dierenparkje of naar het bos. Verder wordt er heel veel georganiseerd en ik doe graag mee. Met mozaïeken, jeu de boules, zwemmen, de kookclub, spelletjes.” Ans: “Frans is een sociale man, hij legt makkelijk contact, hij heeft eigenlijk amper hoeven wennen, voelde zich snel op zijn gemak. Natuurlijk is er wel wat veranderd voor ons. Zijn kortetermijngeheugen is weg. Frans denkt niet meer aan gisteren, maakt geen plannen, hij leeft volledig in het nu. Dat was voor mij echt wennen en het kost me nog steeds veel moeite, maar ik kan het nu wel hanteren en weet: er kan nog heel veel wél.”

Tweede thuis

De verwachtingen die Frans en Ans hadden van Vivent Mariaoord zijn dan ook helemaal waargemaakt. Frans: “Ik hoef me sinds ik hier woon nergens zorgen om te maken. Dat geeft veel rust. Veel kan ik zelf nog: douchen, aankleden. En als ik klaar ben, komen ze al met het ontbijt binnen. Het is net een hotel!” Ans: “Wat ook zo fijn is: ze werken met een vast team. Natuurlijk zijn er soms wisselingen, maar de kern bestaat uit vaste medewerkers, die ons kennen. Stuk voor stuk heel aardige mensen, die ook belangstelling hebben voor mij. Frans woont hier nu vier jaar en in die tijd hebben we heel veel fijne mensen leren kennen: de verzorging, vrijwilligers, bewoners. Het is heel vertrouwd. Daarom zeg Ik wel eens: we hebben nu twee huizen: ons eigen huis en Mariaoord.”

Genieten

In het weekend gaat Frans altijd naar huis. Ze genieten dan van de tijd samen. Ans: “Gezellig samen eten! Heerlijk is dat, want dat mis je wel als je alleen woont. Frans gaat dan meestal wat in de tuin werken, of doet klusjes waar ik niet aan ben toegekomen. Maar we genieten vooral dat we weer even bij elkaar zijn. Ja, we hebben het nog steeds erg goed samen.”